تو دل منو شکستی و لی من دل تو رو نمی شکنم

چون یک دل شکسته بهتر از دو دل شکسته است

دیدی آنرا که تو خواندی به جهان یار ترین

سیـ ـنه را ساختی از عشقش سر شارترین

آنکه می گفت منم بهر تو غمخوار ترین

چه دل آزار شد آخر،چه دل آزار ترین . . .

دیدی ای دل ؟

به تو سپرده بودمش

با هزار و یک امید

و حالا برای هزارو یکمین بار

دلم را می برم

تا شکستگی اش را

گچ بگیرند!

از من نخواه ببخشمت

هرگز نمیبخشم تورو

حتی اگه ببخشمت

خدا نمیبخشه تورو

بنویس ای سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنویس تا بدونه عمرمو دادم براش

بودیم و کسی پاس نمیداشت که هستیم

باشد که نباشیم و بدانند که بودیم

وقتی دلمو شکستی حس کردم بیشتر دوستت دارم

چون حالا دلم چندین تیکه داشت که هر کدوم جداگونه دوستت داشت

چقدر سخته

کسی رو که دوستش داری نتونی بهش بگی که دوستش داری وچقدر

بده که کسی تورو دوست داشته باشه واینو نتونه بهت بگه . . .

یارب تو او را همچو من بر غم گرفتارش مکن

در شهر غربت ای خدا هرگز تو ازارش مکن

هر چند او از رفتنش چشمان من گریان نمود

لیک ای خدای مهربان از غصه پر بارش مکن

خوشحالم که بردم چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت 

خوشحالم که باختی چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت

تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شد 

از عاشقی تباهی

از زندگی مصیبت

از دوستی شکستو

از سادگی خیانت

با تو بودن خیلی وقته که گذشته

بی تو بودن مثل مهر سرنوشته

حالا اسم تو را هی زمزمه کردن

واسه من نه تو میشه نه فرقی داره

از تو متنفرم حتی اگر اندازه تمام ستاره های آسمان هم دوستم داشته باشی

برایت آرزوی مرگ نمیکنم چون باید بمانی و خوشبختی من و بد بختی خود را ببینی . . .

منتظر آن روز هستم

مانند روزی که رفتی و گفتی دیگر باز نمی گردی

تا که بودیم ، نبودیم کسی / کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که خفتیم همه بیدار شدند / تا که مردیم همگی یار شدند

قدر آن شیشه بدانید که هست / نه در آن لحظه که افتاد و شکست . . .

گفتی شتاب رفتن من از برای توست / آهسته تر برو که دلم زیر پای توست

یادمان باشد:

اگر خاطرمان تنها ماند طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم

که در این بحر دو رنگی و ریا دگر حتی طلب آب ز دریا نکنیم

اس ام اس های غمگین جدید و دل شکسته 

زندگی غمکده ای بیش نبود / بهر ما جز غم و تشویش نبود

به کدام خاطره اش خوش باشم / که کدام خاطره اش نیش نبود . . .

چه سخته در جمع بودن ولی در گوشه ای تنها نشستن

به چشم دیگران چون کوه بودن ولی در خود به آرامی شکستن . . .

ساکنان دریا پس ار مدتی صدای امواج را نمیشنوند

چه سخت است قصه عادت . . .

روزگاری جاده ای بودم غرق تردد ، جاده ای که از رفت و آمد لحظه ای خالی نمیشد

من که بسیار غریبان را به آبادی رساندم ، عاقبت خود ماندم و ویرانه و تنهائی خود . . .

سنگ هائی که من از یاد تو بر دل میزدم ، خانه ای میشد اگر خانه بنا میکردم . . .

زندگی ام یه سان پروانه ایست که دور شمعی خاموش پرهایش میسوزد

و من چه بیهوده به فکر نشسته ام حسرت پرواز را   . . .

پروانه به دور شمع چرخید و بال و پرش سوخت ، بیچاره از این عشق 

فقط سوختن آموخت . . .

چه خوب بود همه آدمها میفهمیدند فبل از اینکه فسیل شوند ، به یکدیگر محبت کنند . . .

روزی با خودم فکر میکردم که اگر او را با غریبه ای ببینم  شهر را به آتش میکشم

اما الان حتی حاضر نیستم کبریتی روشن کنم تا ببینم او کجاست . . .

شبیه برگ پائیزی پس از تو قسمت بادم / خدا حافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم . . .

دل من در سوگ یاران ماتم گرفته / گل من پژمرده در باد فصل بهاران غم گرفته

اینجا غمگینن شب در کمینن یار من کو ؟ یاری نمیبینم . . .

آنسوی ناکامی ها خدائی هست که داشتنش برای همه

جبران همه نداشتن هاست . . .

ابر هم در بارشش قصد فداکاری نداشت / عقده در دل داشت روی خاک خالی کرد و رفت

نخواستم با غم بسازی نخواستم هیچی نگی

نخواستم درد دلتو دیگه با هیچکی نگی

آخه عشق اجبار نیست تو زندون من نمون

حالا که فکر رفتنی ، دیگه از موندن نخون . . .

بگو چی شد که قلبت خالی شد از حضورم / مگه باهات چه کردم که میشکنی غرورم

بگو چی بود گناهم چی بوده اشتباهم / که اینگونه گذشتی از منو از نگاهم . . .