دکتر علی شریعتی انسانها را به 4دسته تقسیم میکردند:

1-آنانی که وقتی هستند،هستندو وقتی هم نیستند،نیستند!(عمده آدمها حضورشان مبتنی به فیزیک است.تنها با لمس ابعاد جسمانی آنها است که قابل فهم میشوند.بنابراین اینان تنها هویت جسمانی دارند.)

2-آنانی که وقتی هستند،نیستند و وقتی نیستند هم نیستند!(مردگانی متحرح در جهان ،خودفروختگانی که هویتشان را به ازای چیزی فانی وا گذاشته اند.بی شخصیت اند و بی اعتبار.هرگز به چشم نمیایند و مرده و زنده شان یکی است!)

3-آنانی که وقتی هستند ،هستند و وقتی هم نیستند،هستند!(آدمهای معتبر و با شخصیت.کسانیکه در بودنان سر شار از حضورند و در نبودشان هم تاثیر میگذارند.کسانیکه همواره به خاطر ما میمانند،دوستشان داریم و برایشان احترام و ارزش قائلیم.)

4-آنانی که وقتی هستند ،نیستند و نیستند،هستد!(شگفت انگیز ترین آدمها.در زمان بودشان چنان قدرتمند و با شکوه اند که ما نمیتوانیم حضورشان را دریابیم.اما وقتیکه از پیش ما میروند نرم نرم و آهسته درک میکنیم،باز میشناسیم،میفهمیم که آنها چه بوده اند.چه میگفتند و چه میخواستند،ما همیشه عاشق این آدمها هستسم.هزار حرف داریم برایشان اما وقتی در برابرشان قرار میگیریم قفل بر زبانمان میزنند.اختیار از ما سلب میشود.سکوت میکنیم و غرقه در حضور آنان مست میشویم و درست زمانیکه میروند یادمان میاید که چه حرفها داشتیم و نگفتیم.شاید تعداد این آدمها در زندگی هرکدام از ما به تعداد انگشتان دست هم نرسند!)

هی...نمیدونم چیکار کنم؟مشکل منم یا اون یا اصلا مشکلی نیست و با زمان همه چیز درست میشه؟!اما آخه چقدر زمان؟ خیلی ناراحتم!کاش میشد واسش یه کار اساسی بکنم!میفهممش و میدونم چی میگه اما اون نیخواد بفهمه که فقط خودش نیست که میتونه بفهمه!کاش یه کم بهم گوش میداد و فکر میکرد چون اینطوری فقط داره لحظاتشو حروم میکنه و بعدا میفهمه کارش چقدر اشتباه بوده و چه چیزهایی رو ازدست داده که شاید نتونه یا خیلی سخت بشه باز بدستشون آورد!کاش زودتر متوجه بشه!کاش بفهمه که من واقعا و با تمام وجودم کنارشم و از هیچ کمکی واسش دریغ نمیکنم!

آره ((ع))جان!امیدوارم زودتر به خودت و ما برگردی و بتونی زودتر اون چیزی که دلت میخواد باشی،باشی!

خب...شمام دیگه شرتون  روکم!

عزت زییییییییییییییییاد!!!!مواظب خودتون باشید تا بعد!!!!!!